.دنیای راکه خداوند برای زیست بشر خلق نموده خیلی بزرگ است و هزاران هزار انسان باشناخت نظرات چهره ها تفکرات و هزاران خصوصیات متفاوت از هم در این جهان مقیم اند
اما باز هم میبینیم که تعداد دوستان انسان ها معدود است و حتی کسانی هم هستندکه حتی یک
دوست هم ندارند.
سوال که در ذهن انسان خلق میگردد این است که ایا چرا انسانها اینقدر تنها هستند ؟
چرا در این دنیای که انسانها تا اسمان ها راه پیدا کردند چرا باز هم انسانی از گرسنگی میمیرد؟
چرا انسان ها همدیگر را دوست ندارند؟
چرا درد همدیگر را احساس نمیکنند؟
چرا از جراحت قلب کسی لذت میبرند؟
چرا از دوستی صرف نام باقی مانده است؟
چرا انسانی را که خداوند برتر از فرشته افریده بود و قدمش را جای سجود ملک افریده بود امروزبدتر ازشیطان شده؟
چرا انسان به خاطر چیزی که دارد رنج میکشد؟
وقتی که قلب هر انسان مملو از مهر و عاطفه است پس چرا انسان شکار وحشت و ترس است؟
چگونه میتوانیم نهال دوستی بنشانیم وتخم مهرو دوستی بکاریم؟
چگونه میشود که دلهای خسته را با نسیم مهر عاطفه و دوستی بنوازیم؟!ها راستیگفته اند دعای جمعی از مردم مقبول دربار الهی میگرددپس بیائید دوستان و عزیزان که این مطلب رامیخوانید دست دعا براریم ومرادی طلب کنیم تا خداوند همه کائنات را بانسیم ملایم رحمت ولطف خود بنوازد
:چنانچه پیرطریقت گفته است
الهی! به عنایت ازلی تخم هدایت کاشتی به رسالت انبیا اب دادی به معونت وتوفیق پروردی وبه نظر خود براوردی خداوندا سزدکه اکنون سموم قهر از ان بازداری وکشته عنایت را به رعایت ابدی مدد کنی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر